Kent u nog de Zeeuwse uitdrukking “us bin zunig” (wij zijn zuinig)? Dat zou
eigenlijk wel moeten in deze tijd van zware bezuinigingen. Op micro- en
macroniveau, op landelijk en continentaal niveau wordt de bijl gezet in
allerlei uitgaven.
Wellicht hoog tijd en broodnodig, maar de zuinige Zeeuwen schudden verbaasd
het hoofd. Bij hen zou het nooit zover gekomen zijn. De westerse wereld
heeft vijftig jaar lang boven haar stand geleefd en nu moet plotseling het
mes er in. Een halve eeuw geen visie is een lange periode. Dat merken we nu.
Van boterberg naar schuldenberg
In het verleden hebben we een melkplas en een boterberg gehad, maar nu hebben
we een schuldenberg. Die is lastiger weg te werken. Met schulden kun je maar
twee dingen doen: terugbetalen door te bezuinigen en/of door extra inkomsten
te genereren, of niet (alles) terugbetalen. Dat laatste heet in de politiek
herstructureren.
Bezuinigen is beter. In Europa kan nog veel bezuinigd worden zonder dat de
belastingbetaler daar veel schade van ondervindt. Mogelijkheden te over.
Extra inkomsten genereren voor een land is lastiger. Dat kan alleen maar
door de belasting te verhogen en dat is pijnlijk voor de burger.
Nederland is nog niet zover dat bijvoorbeeld de Waddeneilanden verkocht kunnen
worden aan een projectontwikkelaar. Maar burgers die pijn lijden, zorgen
voor economische en politieke schade. Een beetje een patstelling dus voor de
beleidsmakers.
Amerikaans bezuinigen
In de Verenigde Staten wil men in de komende twaalf jaar vierduizend miljard
dollar bezuinigen. Dat is een mooi streven, maar het beslaat drie
regeerperioden. Wisseling van de wacht wordt niet in de plannen besproken.
Sterker nog, het zwaartepunt van de bezuinigingen ligt in de laatste zes jaar
en dan is ook in het beste geval Obama al met zijn memoires bezig. Het goede
van het verhaal is evenwel dat de VS plannen durft te maken op de lange
termijn.
Kijk op lange termijn
Sommige landen kijken niet verder dan de eerstvolgende dijk. Dat gaat
eigenlijk ook een beetje op voor de beleggingsmarkten. Echte winsten maak je
op de lange termijn, maar die teneur wordt bij beleggers steeds minder.
Daardoor verliezen ze een paar zaken uit het oog en reageren de markten niet
altijd even logisch.
Als u naar deze
grafiek kijkt ziet u een echte lange-termijnbeweging en als u hem goed
bekijkt weet u meteen dat de slotstand van de AEX van morgen niet zo
relevant meer is.
Let op geldstromen
Lange-termijnbeleggen is op een slimme manier gebruik maken van de
geldstromen in de wereld. De Chinese reserves in vreemde valuta hebben deze
week de drie duizend miljard dollar overschreden. De Chinezen hebben
driekwart van het geld dat de VS over de komende twaalf jaar moeten
bezuinigen op de plank liggen. En het slimme is dat ze er zuinig meer om
gaan. Het zijn net Zeeuwen.
Te zuinig
Verkeerde zuinigheid is de val waarin het westen trapte toen ze een no-fly
zone boven Libië instelde, maar het niet nodig vonden om grondtroepen te
sturen. Het enige dat ze nu bereikt hebben is dat Gaddafi zich ingegraven
heeft en voorbereid is op een langdurig conflict. Hij is wel een stuk van
zijn leger kwijt, maar het conflict heeft de olieprijs doen stijgen en als
hij tegen de huidige prijs een jaar lang olie oppompt heeft hij het allemaal
weer terugverdiend.
Dus in werkelijkheid financiert de wereld nu Gaddafi’s herstel en is de
energie weer een stuk duurder geworden. Inmiddels wil niemand er nog troepen
heen sturen. Ook Obama niet. De US bin het zunigst.
Zwarte zwanen
Beleggers kunnen er maar beter op voorbeid zijn dat er de komende jaren een
paar dingen ingrijpend zullen wijzigen in de wereld. Een herstructurering in
Europa behoort tot de reële mogelijkheden. De schuldenberg is al te groot om
nog met normale maatregelen behapbaar te maken.
Een slepend conflict met westerse inmenging in het Midden-Oosten of Noord-
Afrika heeft de potentie om een Black Swan te worden, namelijk de
katalysator van een religieuze oorlog tussen sjiieten en soennieten. Dan
zien we echt een olieprijs van boven de tweehonderd dollar.
Goedkope oplossingen
Beleggen wordt steeds complexer als je je portefeuille wilt immuniseren tegen
dit soort mogelijkheden. Het opmerkelijke is evenwel dat beleggers en
investeerders steeds meer neigen naar simpele en goedkope oplossingen. Crowd-funding
en portfolio’s-to-go zijn snel opkomende fenomenen. Bij
crowd-funding schakel je banken en professionals uit als je wilt
financieren, en portfolio’s-to-go zijn gestandardiseerde
beleggingsportefeuilles met weinig of geen advies.
Dat laatste is niet helemaal handig in een tijd als deze, maar ze zijn
populair want ze kosten aanmerkelijk minder geld. Want us bin zunig,
niewaor?
Rob Putter is zelfstandig vermogensadviseur voor financieel adviesbureau Uniquest.
De informatie in deze column bevat geen individueel beleggingsadvies of
aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen.
Dit artikel is oorspronkelijk verschenen op z24.nl